Entradas

Mostrando entradas de abril, 2007

‘La diva aux pieds nus’

Imagen
El mar es la morada de la nostalgia Por la tarde, al ponerse el sol Caminando por la playa de Nantasqued Me recordó la playa de Furna Abrumada por la nostalgia me puse a llorar. El mar es la morada de la nostalgia Nos separa de tierras distantes Nos separa de nuestras madres, nuestros amigos Sin certeza de volver a verlos jamás Pensé en mi vida solitaria Sin nadie en quien confiar a mi lado Quedé mirando las olas muriendo suavemente Me sobrecogió el sentimiento y la nostalgia Cesaria Evora Mar azul Sodade Quem mostro'b Ess caminho longe? Quem mostro'b Ess caminho longe? Ess caminho Pa São Tomé Sodade sodade sodade Dess nha terra d’São Nicolau Si bo t'screve'm M’ta screve'b Si bo t'squece'm M’ta squece'b Até dia Ke bo volta Sodade sodade sodade Dess nha terra d’São Nicolau Petit Pays La na céu bo é um estrela Ki ca ta brilha Li na mar bo é um areia Ki cata moja Espaiod nesse monde

Piano Man

Imagen
It's nine o'clock on a Saturday The regular crowd shuffles in There's an old man sitting next to me Makin' love to his tonic and gin He says, "Son, can you play me a melody? I'm not really sure how it goes But it's sad and it's sweet and I knew it complete When I wore a younger man's clothes" La la la, de de da La la, de de da da da Sing us a song, you're the piano man Sing us a song tonight Well, we're all in the mood for a melody And you've got us feelin' alright Now John at the bar is a friend of mine He gets me my drinks for free And he's quick with a joke or to light up your smoke But there's someplace that he'd rather be He says, "Bill, I believe this is killing me." As the smile ran away from his face "Well I'm sure that I could be a movie star If I could get out of this place" Oh, la la la, de de da La la, de de da da da Now Paul is a real estate nov

Carta sin despedida

Imagen
Foto: Neil Lawson CARTA SIN DESPEDIDA A veces, mi egoísmo me llena de maldad, y te odio casi hasta hacerme daño a mí mismo: son los celos, la envidia, el asco al hombre, mi semejante aborrecible, como yo corrompido y sin remedio, mi querido hermano y parigual en la desgracia. A veces -o mejor dicho: casi nunca-, te odio tanto que te veo distinta. Ni en corazón ni en alma te pareces a la que amaba sólo hace un instante, y hasta tu cuerpo cambia y es más bello -quizá por imposible y por lejano. Pero el odio también me modifica a mí mismo, y cuando quiero darme cuenta soy otro que no odia, que ama a esa desconocida cuyo nombre es el tuyo, que lleva tu apellido, y tiene, igual que tú, el cabello largo. Cuando sonríes, yo te reconozco, identifico tu perfil primero, y vuelvo a verte, al fin, tal como eras, como sigues siendo, como serás ya siempre, mientras te ame. Ángel González Foto : thubleau ME HE QUEDADO SIN PULSO Me he qu

Cucurrucucu... paloma

Imagen
Cucurrucucu Paloma Dicen que por las noches Nomas se le iba en puro llorar, Dicen que no comia, Nomas se le iba en puro tomar, Juran que el mismo cielo Se estremecia al oir su llanto; Como sufrio por ella, Que hasta en su muerte la fue llamando Ay, ay, ay, ay, ay,... cantaba, Ay, ay, ay, ay, ay,... gemia, Ay, ay, ay, ay, ay,... cantaba, De pasión mortal... moria Que una paloma triste Muy de manana le va a cantar, A la casita sola, Con sus puertitas de par en par, Juran que esa paloma No es otra cosa mas que su alma, Que todavia la espera A que regrese la desdichada Cucurrucucu... paloma, Cucurrucucu... no llores, Las piedras jamas, paloma ¡Que van a saber de amores! Cucurrucucu... cucurrucucu... Cucurrucucu... paloma, ya no llores

Love in Vain

Imagen
Well I followed her to the station With a suitcase in my hand Yeah, I followed her to the station With a suitcase in my hand Whoa, it's hard to tell, it's hard to tell When all your love's in vain When the train come in the station I looked her in the eye Well the train come in the station And I looked her in the eye Whoa, I felt so sad so lonesome That I could not help but cry When the train left the station It had two lights on behind Yeah, when the train left the station It had two lights on behind Whoa, the blue light was my baby And the red light was my mind All my love was in vain All my love's in vain Robert Johnson

Silencio

Imagen
Duermen en mi jardín las blancas azucenas, los nardos y las rosas. Mi alma muy triste y pesarosa a las flores quiere ocultar su amargo dolor. Yo no quiero que las flores sepan los tormentos que me da la vida. Si supieran lo que estoy sufriendo por mis penas llorarían también. Silencio, que están durmiendo los nardos y las azucenas. No quiero que sepan mis penas porque si me ven llorando morirán.

La mort de l´avi

Imagen
No hi ha rialles, sols hi ha plors. No hi ha cançons, sols hi ha gemecs. Sembla que tot vagi de dol en aquest racó mariner. A la taverna, els pescadors estan tots muts, no diuen res, i les comares, a l´església, preguen per l´avi. Tothom anirà a l´enterrament, tothom dirà: «què bo que era!» Tothom sabrà parlar-ne bé, potser algú plorarà de pena. Però no d´amor, perquè, al vell, d´amor, tan sols li´n van donar la barca, el cel i els aparells, la xarxa, el vent i el blau del mar. L´endemà tot ha canviat, car ningú no pensa en el vell. Els pescadors són a la mar, els minyons juguen pel carrer. Però a la platja, plena ahir, sols una barca hi ha restat, amb una xarxa que mai més no tornarà a besar la mar. No tornarà a besar la mar, mai més. La muerte del abuelo No hay risas, sólo hay llantos. No se oyen canciones, sólo gemidos. Todo parece estar de luto en este rincón marinero. En la taberna, los pescadores han enmudecido, no dicen nada,

Teruel naïf

Imagen
Foto: Osselin SENSACIÓN Iré, cuando la tarde cante, azul, en verano, herido por el trigo, a pisar la pradera; soñador, sentiré su frescor en mis plantas y dejaré que el viento me bañe la cabeza. Sin hablar, sin pensar, iré por los senderos: pero el amor sin límites me crecerá en el alma. Me iré lejos, dichoso, como con una chica, por los campos , tan lejos como el gitano vaga. Arthur Rimbaud

Romance de Curro “El Palmo”

Imagen
La vida y la muerte bordada en la boca tenía Merceditas la del guardarropa. La del guardarropa del tablao del "Lacio", un gitano falso ex-bufón de palacio. Alcahuete noble que al oír los tiros recogió sus capas y se pegó el piro. Se acabó el jaleo y el racionamiento le llenó el bolsillo y montó este invento, en donde "El Palmo" lloró cantando... Ay, mi amor, sin ti no entiendo el despertar. Ay, mi amor, sin ti mi cama es ancha. Ay, mi amor que me desvela la verdad. Entre tú y yo, la soledad y un manojillo de escarcha. Mil veces le pide... y mil veces que "nones" de compartir sueños cama y macarrones. Le dice burlona... ..."Carita gitana, cómo hacer buen vino de una cepa enana". Y Curro se muerde los labios y calla pues no hizo la mili por no dar la talla. Y quien calla, otorga, como dice el dicho, y Curro se muere por ese mal bicho. ¡Ay! quién fuese abrigo pa' andar contigo... Buscand

Música para un poema de Raúl

Imagen
Por un puñado de tierra lloré, luché, soñé por un puñado de tierra odié, fingí, mentí por ese puñado de tierra no vi el mar, ni conocí el amor en ese puñado de tierra sufrí, sucumbí, fallecí con ese puñado de tierra me envolví. Raúl Pleguezuelo

Música para un poema de Raúl

Imagen
El viejo café fue testigo de tardes de tertulia, de nacimiento de ideas de discusiones filosóficas sobre la dignidad del hombre. El viejo café fue cómplice de la palabra contra la fuerza, de la diplomacia contra la guerra, de la razón contra la imposición. Hoy el café ve estrellarse la lluvia contra sus cristales, Madrid llora por su gente e impregna las lunas con sus lágrimas grises, hoy el café está vacío, un anciano en la mesa del rincón contempla en el parque cercano como los jóvenes despintan la razón sucumbiendo al encanto del botellón. Raúl Plequezuelo

Señales

Imagen
Dibujo: Maurits Cornelius Escher En las manos te traigo viejas señales son mis manos de ahora no las de antes doy lo que puedo y no tengo vergüenza del sentimiento si los sueños y ensueños son como ritos el primero que vuelve siempre es el mismo salvando muros se elevan en la tarde tus pies desnudos el azar nos ofrece su doble vía vos con tus soledades yo con las mías y eso tampoco si habito en tu memoria no estaré solo tus miradas insomnes no dan abasto dónde quedó tu luna la de ojos claros mírame pronto antes que en un descuido me vuelva otro no importa que el paisaje cambie o se rompa me alcanza con tus valles y con tu boca no me deslumbres me basta con el cielo de la costumbre en mis manos te traigo viejas señales son mis manos de ahora no las de antes doy lo que puedo y no tengo vergüenza del sentimiento Mario Benedetti

No volveré a ser joven

Imagen
Que la vida iba en serio uno lo empieza a comprender más tarde -como todos los jóvenes, yo vine a llevarme la vida por delante. Dejar huella quería y marcharme entre aplausos -envejecer, morir, eran tan sólo las dimensiones del teatro. Pero ha pasado el tiempo y la verdad desagradable asoma: envejecer, morir, es el único argumento de la obra. Jaime Gil de Biedma

Olvídate de ella…Forget her

Imagen
While this city is busy sleeping, All the noise has died away. I walk the streets to stop my weeping, but she just can't change her ways. Don't fool yourself, she was heartache from the moment that you met her. And my heart is frozen still As I try to find the will To forget her, somehow. she's someway other now. Her love is a rose, pale and dying. Dropping her petals in pain unknown All full of wine, the world before her, was sober with no place to go. Don't fool yourself, she was heartache from the moment that you met her. My heart is frozen still as I try to find the will to forget her, somehow. I think of what drived her now. Well my tears fall down as I try to forget, Her love was a joke from the day that we met. All of her words, all of her men, all of my pain when I think back to when. Remember her hair as it shone in the sun, the smell of the bed when I knew what she'd done. Tell myself over and over you won't ever need her

Cuando estés vieja

Imagen
Cuando estés vieja y gris y soñolienta y cabeceando ante la chimenea, toma este libro, léelo lentamente y sueña con la suave mirada y las sombras profundas que antes tenían tus ojos. Cuántos amaron tus momentos de alegre gracia y con falso amor o de verdad amaron tu belleza, pero sólo un hombre amó en ti tu alma peregrina y amó los sufrimientos de tu cambiante cara. E inclinada ante las relumbrantes brasas murmulla, un poco triste, cómo escapó el amor y anduvo en las cimas de las altas montañas y entre un montón de estrellas ocultó su rostro. William Butler Yeats

El amor de mi vida

Imagen
Te negaré tres veces antes de que llegue el alba. Me fundiré en la noche donde me aguarda la nada. Me perderé en la angustia de buscarme y no encontrarme. Te encontraré en la luz que se me esconde tras el alma. Desandaré caminos sin salidas como muros. Recorreré los cuerpos desolados sin futuro. Destruiré los mitos que he formado uno a uno y pensaré en tu amor este amor nuestro vivo y puro. Te veo sonreír sin lamentarte de una herida. Cuando me vi partir pensé que no tendrías vida. Qué gloria te tocó, qué ángel te amó que has renacido. Qué milagro se dio cuando el amor volvía a tu nido. Qué puedo hacer, quiero saber que me atormenta en mi interior. Si es el dolor que empieza a ser miedo a perder lo que se amó. Será que eres el amor de mi vida... Pablo Milanés

Un paseo por París

Imagen
de la mano del pintor Jean Béraud

Bona nit

Imagen

No me dejes

Imagen
Fotografía de Bob O'Hearn Ne me quitte pas Il faut oublier Tout peut s'oublier Qui s'enfuit déjà Oublier le temps Des malentendus Et le temps perdu A savoir comment Oublier ces heures Qui tuaient parfois A coups de pourquoi Le cœur du bonheur Ne me quitte pas Ne me quitte pas Ne me quitte pas Ne me quitte pas Moi je t'offrirai Des perles de pluie Venues de pays Où il ne pleut pas Je creuserai la terre Jusqu'après ma mort Pour couvrir ton corps D'or et de lumière Je ferai un domaine Où l'amour sera roi Où l'amour sera loi Où tu seras reine Ne me quitte pas Ne me quitte pas Ne me quitte pas Ne me quitte pas Ne me quitte pas Je t'inventerai Des mots insensés Que tu comprendras Je te parlerai De ces amants-là Qui ont vu deux fois Leurs cœurs s'embraser Je te raconterai L'histoire de ce roi Mort de n'avoir pas Pu te rencontrer Ne me quitte pas Ne me quitte pas Ne me quitte pas Ne m
Si tienes un hondo penar, piensa en mí si tienes ganas de llorar, piensa en mí ya ves que venero tu imagen divina tu párbula boca que siendo tan niña me enseñó a besar Piensa en mí cuando beses cuando llores, también, piensa en mí cuando quieras quitarme la vida no la quiero, para nada, para nada me sirve sin ti. Piensa en mí cuando llores, cuando sufras, también, piensa en mí cuando quieras quitarme la vida no la quiero, para nada, para nada me sirve sin ti. Piensa en mí cuando llores, cuando sufras, también, piensa en mí cuando quieras quitarme la vida no la quiero, para nada, para nada me sirve sin ti.

LA ARQUITECTURA DEL AIRE

Imagen
VIVIR es este puro mecerse insatisfecho que sólo se consuela en su vaivén, perdición de intemperies, aire libre que construye en el aire su infiel arquitectura sin cobijo. El soplo de la carne deja su tibia estela, contoneo de los desequilibrios, huella de su volar desorientado, y allí donde no hay nada encuentra pie, y a veces se detiene, ingrávida, en la altura, aleteando de existir conforme. Querer es este impulso elemental que sólo se alimenta de querer, ráfaga inconsecuente de apetito, capitel de ambición, afán perfecto que ni está sostenido ni sostiene. Pensar es este cálido refugio en el vacío, estas aladas circunvoluciones que encuentran su armonía en ocurrir, mundo dentro del mundo, brisa leve que abanicó la tierra el primer día. La voluntad, la vida, el pensamiento son esta fantasmal pirámide en el viento. Carlos Marzal
«En la vida todo es ir a lo que el tiempo deshace. Sabe el hombre dónde nace y no dónde va a morir.» El hombre que en la montaña por la cruz de algún camino oye la voz del destino, se aleja de su cabaña. Y prosiguiendo su hazaña se dirige al porvenir una esperanza a seguir. Mas no ha de volver la cara, pues la vida es senda rara: en la vida todo es ir. Miro esa palma que airosa su corona al sol ostenta y miro lo que aparenta la esplendidez de la rosa. Contemplo la niña hermosa riendo a lo que le place, y lo que el viento le hace a la hoja seca del jobo: es la vida como un robo a lo que el tiempo deshace. Tuve un hermano que dijo "Cuando salí de Collores..." Así cantó sus amores al Valle del que fue hijo. Una y otra vez maldijo la gloria que en letras yace, (y en que su nombre renace), pues que llegó a comprender lo poco que es el saber: sabe el hombre dónde nace. No hay más. Un solo camino que se quisiera tomar, mas la suerte del andar maltrata y confunde el tino. Nadie ni
Imagen
IBA TOCANDO MI FLAUTA Iba tocando mi flauta a lo largo de la orilla; y la orilla era un reguero de amarillas margaritas. El campo cristaleaba tras el temblor de la brisa; para escucharme mejor el agua se detenía. Notas van y notas vienen, la tarde fragante y lírica iba, a compás de mi música, dorando sus fantasías, y a mi alrededor volaba, en el agua y en la brisa, un enjambre doble de mariposas amarillas. La ladera era de miel, de oro encendido la viña, de oro vago el raso leve del jaral de flores níveas; allá donde el claro arroyo da en el río, se entreabría un ocaso de esplendores sobre el agua vespertina... Mi flauta con sol lloraba a lo largo de la orilla; atrás quedaba un reguero de amarillas margaritas... Juan Ramón Jiménez

Aquellas pequeñas cosas

Imagen
Uno se cree que las mató el tiempo y la ausencia. Pero su tren vendió boleto de ida y vuelta. Son aquellas pequeñas cosas, que nos dejó un tiempo de rosas en un rincón, en un papel o en un cajón. Como un ladrón te acechan detrás de la puerta. Te tienen tan a su merced como hojas muertas que el viento arrastra allá o aquí, que te sonríen tristes y nos hacen que lloremos cuando nadie nos ve. Joan Manuel Serrat

Bon dia

Imagen
DAME Dame algo más que silencio o dulzura Algo que tengas y no sepas No quiero regalos exquisitos Dame una piedra No te quedes quieto mirándome como si quisieras decirme que hay demasiadas cosas mudas debajo de lo que se dice Dame algo lento y delgado como un cuchillo por la espalda Y si no tienes nada que darme ¡dame todo lo que te falta! Carlos Edmundo de Ory

Un viernes festivo en un puerto pesquero…

Imagen
HIJA DE LA MAR Muchacha, corazón o sonrisa, caliente nudo de presencia en el día, irresponsable belleza que a sí misma se ignora, ojos de azul radiante que estremece. Tu inocencia como un mar en que vives- qué pena a ti alcanzarte, tú sola isla aún intacta; qué pecho el tuyo, playa o arena amada que escurre entre los dedos aún sin forma. Generosa presencia la de una niña que amar, derribado o tendido cuerpo o playa a una brisa, a unos ojos templados que te miran, oreando un desnudo dócil a su tacto. No mientas nunca, conserva siempre tu inerte y armoniosa fiebre que no resiste, playa o cuerpo dorado, muchacha que en la orilla es siempre alguna concha que unas ondas dejaron. Vive, vive como el mismo rumor de que has nacido; escucha el son de tu madre imperiosa; sé tú espuma que queda después de aquel amor, después de que, agua o madre, la orilla se retira. Vicente Aleixandre “He ahí el mar El mar abierto de par en par He ahí el mar quebrado de repen
Imagen
Last Goodbye Este es nuestro último adiós Odio sentir que el amor que hay entre nosotros muera Pero ya es tarde Sólo escucha esto y entonces me iré Me diste más para vivir Más de lo que tu nunca sabrás Este es nuestro último abrazo Debería soñar y así ver siempre tu cara Por qué no podemos atravesar este muro Quizás sea porque nunca te conocí del todo Bésame, por favor, bésame Pero bésame sin desearme y sin querer consolarme Tú sabes que me enfadaría Porque hasta ahora sólo te he hecho llorar Este es nuestro último adiós Dijiste, «no, esto no puede ocurrirme a mí» Y te apresuraste a llamar Había una voz en tu cabeza diciéndote «quizás no lo conocías del todo, no lo conocías» Las campanas suenan en el campanario de la iglesia Ardiendo dentro de mi corazón Es duro pensar en sus suaves ojos y en los recuerdos Que nos ofrecen signos de que se acabó, se acabó. Jeff Buckley

Knocking' On Heavens Door

Imagen
Mama, take this badge off of me I can't use it anymore. It's gettin' dark, too dark for me to see I feel like I'm knockin' on heaven's door. Knock, knock, knockin' on heaven's door Knock, knock, knockin' on heaven's door Knock, knock, knockin' on heaven's door Knock, knock, knockin' on heaven's door Mama, put my guns in the ground I can't shoot them anymore. That long black cloud is comin' down I feel like I'm knockin' on heaven's door. Knock, knock, knockin' on heaven's door Knock, knock, knockin' on heaven's door Knock, knock, knockin' on heaven's door Knock, knock, knockin' on heaven's door Bob Dylan
Los tiempos del sentimiento... trazado por Nieve "Una furtiva lagrima negli occhi suoi spuntò, quelle festose giovani invidiar sembrò. Che più cercando io vo? Che più cercando io vo? M'ama, sì, m'ama, lo vedo, lo vedo! Un solo istante i palpiti del suo bel cor sentir! I miei sospir confondere per poco ai suoi sospir! I palpiti, i palpiti sentir, confondere i miei coi suoi sospir! Cielo, si può morir...! Di più non chiedo, non chiedo. Ah! Cielo, si può, si può morir...! Di più non chiedo, non chiedo. Si può morir... Si può morir d'amor!" L'elisir d'amore (El elixir de amor) - Donizetti

Entre dos aguas

Imagen

Delokos

Imagen
Y SÚBITA DE PRONTO Y súbita, de pronto, porque sí, la alegría. Sola, porque ella quiso, vino. Tan vertical, tan gracia inesperada, tan dádiva caída, que no puedo creer que sea para mí. Miro a mi alrededor, busco. ¿De quién sería? ¿Será de aquella isla escapada del mapa, que pasó por mi lado vestida de muchacha, con espumas al cuello, traje verde y un gran salpicar de aventuras? ¿No se le habrá caído a un tres, a un nueve, a un cinco de este agosto que empieza? ¿O es la que vi temblar detrás de la esperanza, al fondo de una voz que me decía: «No»? Pero no importa, ya. Conmigo está, me arrastra. Me arranca del dudar. Se sonríe, posible; toma forma de besos, de brazos, hacia mí; pone cara de mía. Me iré, me iré con ella a amarnos, a vivir temblando de futuro, a sentirla de prisa, segundos, siglos, siempres, nadas. Y la querré tanto, que cuando llegue alguien -y no se le verá, no se le han de sentir los pasos- a pedírmela ( es su dueño... era
A whiter shade of pale We skipped the light fandango turned cartwheels 'cross the floor I was feeling kinda seasick but the crowd called out for more The room was humming harder as the ceiling flew away When we called out for another drink the waiter brought a tray And so it was that later as the miller told his tale that her face, at first just ghostly, turned a whiter shade of pale She said, 'There is no reason and the truth is plain to see.' But I wandered through my playing cards and would not let her be one of sixteen vestal virgins who were leaving for the coast and although my eyes were open they might have just as well've been closed She said, 'I'm home on shore leave,' though in truth we were at sea so I took her by the looking glass and forced her to agree saying, 'You must be the mermaid who took Neptune for a ride.' But she smiled at me so sadly that my anger straightway died If music be the food of love then laughter is its queen and

Hijos del Mañana

Imagen
Somos Hijos del Mañana, con nostalgia de futuro, hoy, cuando la derrota, el descontento, el desengaño, se han enseñoreado sobre cada hombre y cada pueblo. Contundente experiencia compartida, que nos atrapa, conjuga, fraterniza. Porque una única luz nos imanta o ilumina, nos hermana un único dolor... "un´unica luce ci calamita, ci affratella un unico dolore" en feliz decir de Roberto Mussapi. El mismo común dolor humano, genérico, unamuniano: "sólo el dolor común nos santifica". "Nos duele el mismo dolor y nos une el mismo delirio." (Iraset Páez Urdaneta). Hacemos la mochila y nos volvemos vagabundos. Apoyamos las palabras sobre la sangre. Cargamos los dados en la apuesta. Arrestamos al viento, al sol, las mariposas. Sabemos del alma del silencio. De la piedra que alguna vez fue estrella. Del sagrado terror de la locura. Vamos siendo un retrato del alma de la tierra. Dejamos pasar la noche por encima de nosotros mientras las islas no se cansan de bañar

Jealous Guy

I was dreaming of the past. And my heart was beating fast, I began to lose control, I began to lose control, I didn't mean to hurt you, I'm sorry that I mad you cry, I didn't want to hurt you, I'm just a jealous guy, I was feeling insecure, You night not love me any more, I was shivering inside, I was shivering inside, I was trying to catch your eyes, Thought that you were trying to hide, I was swallowing my pain, I was swallowing my pain. John Lennon